Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Παραγωγή υδρογόνου με ΠΑΛΜΟΛΥΣΗ !!!



Επ’ αφορμή της αρνητικής τοποθετήσεως του κ. Καλογεράκη αναφορικά με την εφεύρεση του Πέτρου Ζωγράφου, η οποία σχολιάστηκε πολλαχώς και πολλαπλώς εις την παρούσα ομάδα στηρίξεως του Πέτρου Ζωγράφου, εξετάζονται εδώ αναλυτικά οι εν λόγω ισχυρισμοί και απορρίπτονται ως αναληθείς και αβάσιμοι.
Α. Παραγωγή υδρογόνου από ΑΛΚΑΛΙΑ ή ΑΠΟ ΠΑΛΜΟΛΥΣΗ;
Ο κ. Καλογεράκης αμφισβήτησε ευθέως και μάλιστα χωρίς να έχει στοιχεία, τον νέο μηχανισμό της διασπάσεως του μορίου του νερού με παλμούς ραδιοκυμάτων (το οποίο τον ονόμασα για λόγους διακρίσεως ως ΠΑΛΜΟΛΥΣΗ) τον οποίο ανακάλυψε το Πέτρος Ζωγράφος και απέδωσε την παραγωγή υδρογόνου εις την ύπαρξη μετάλλου όπως π.χ. το λίθιο, το οποίο αντιδρά βιαίως με το νερό παράγοντας υδρογόνο. Είναι βεβαίως γνωστό ότι τα Αλκάλια μέταλλα (λίθιο, νάτριο, κάλλιο, κλπ) έχουν αυτή την ιδιότητα διασπάσεως του μορίου του νερού με την ακόλουθη χημική αντίδραση:
Χ + Η2Ο ---> Χ(ΟΗ) + ½ Η2
Από την χημική εξίσωση αυτή διαπιστώνεται ότι εις περίπτωση όπου Χ = Λίθιο με μοριακό βάρος 7, τότε για την παραγωγή ενός kg ή ½ kmole υδρογόνου ήτοι 22,4/2 = 11,2 κανονικά κυβικά μέτρα υδρογόνου, απαιτούνται 7 kg λιθίου. Εάν αντί λιθίου γίνει χρήση του νατρίου με μοριακό βάρος 23 τότε το 1 kg νατρίου παράγει μόνο 11,2/23 = 0,49 Nm3 υδρογόνου.
Σε όλες όμως τις τηλεοπτικές εκπομπές αναφορικά με την συσκευή του Πέτρου Ζωγράφου παράγονται δια γυμνού οφθαλμού μερικά κυβικά μέτρα υδρογόνου χωρίς ταυτόχρονα να παρατηρείται ορατή μείωση της μάζας του εμβαπτισμένου μετάλλου εντός της υδάτινης μάζας. Επομένως ο ισχυρισμός αυτός του κ. Καλογεράκη καταρρίπτεται ευθέως εκ της πράξεως και των τηλεοπτικών πειραμάτων του Πέτρου Ζωγράφου,
Β. Παραγωγή υδρογόνου με ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΣΗ και ΑΠΕ ή με ΠΑΛΜΟΛΥΣΗ;
Ο κ. Καλογεράκης ισχυρίστηκε ότι είναι προτιμότερη η μέθοδος παραγωγής υδρογόνου που εφαρμόζει αυτός στο εργαστήριό του με την χρήση ΑΠΕ, οι οποίες παρέχουν «δωρεάν» ηλεκτρική ενέργεια, η οποία στη συνέχεια τροφοδοτείται σε μία προδήλως ηλεκτρολυτική διάταξη για την παραγωγή υδρογόνου με ηλεκτρόλυση. Όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια η μέθοδος αυτή είναι συγκριτικώς ιδιαιτέρως ακριβή έναντι τόσο των συμβατικών καυσίμων, πολύ περισσότερο δε της μεθόδου του Πέτρου Ζωγράφου.
Η παραγωγή υδρογόνου με ΑΠΕ (π.χ. με Φωτοβολταϊκά) και ηλεκτρόλυση έχει ένα εκτιμώμενο αρχικό τίμημα ίσο με :
β1) Τίμημα Φ/Β : 1300 €/kW
β2) Τίμημα ηλεκτρολυτικής διατάξεως : 1500 €/kW, το οποίο περιλαμβάνει και τις διατάξεις εξομαλύνσεως του αγρίως μεταβαλλόμενου ρεύματος από Φωτοβολταϊκά ή τα Αιολικά με την χρήση συσσωρευτών ταχείας φορτίσεως/εκφορτίσεως.
β3) Τίμημα διατάξεως καθαρισμού και αποθηκεύσεως υδρογόνου : 500 €/kW
Σύνολο : 3300 €/kW
Με ένα επιτόκιο τραπεζικού δανεισμού ίσο με 7% (αισιόδοξο) και για μία διάρκεια ζωής της εγκαταστάσεως ίση με Ν = 15 έτη, τότε ο ετήσιος συντελεστής τοκοχρεωλυτικής δόσεως θα ισούται με ε.(1+ε)^Ν /{(1+ε)^Ν -1} = 11%.
Επομένως η ετήσια καταβολή τοκοχρεολυσίου για το 1 kW ηλεκτρολυγικής και φωτοβολταϊκής διατάξεως θα αντιστοιχεί σε 3300 (11%) = 330 €/kW.
Τώρα εάν υποτεθεί ότι :
α) το 1 kW ισχύος ενός Φ/Β παράγει ετησίως περί τις 1400 kWh με ένα συντελεστή φορτίου περί το 16% ( = 1400/8760)
β) ο βαθμός αποδόσεως της ηλεκτρολυτικής διατάξεως είναι της τάξεως του 70% λόγω απωλειών κατά την φορτοεκφόρτιση των συσσωρευτών εξομαλύνσεως και των διατάξεων μετατροπής ισχύος,
τότε το 1 kW ισχύος Φ/Β παράγει ετησίως περί τις 1400 kWh x 70% = 980 kWh χημικής ενέργειας του παραγόμενου υδρογόνου. Επομένως το μέσο τίμημα της παραγόμενης χημικής ενέργειας υδρογόνου ανέρχεται σε 330/980 = 0,34 €/kWh.
Το τίμημα αυτό είναι ιδιαιτέρως υψηλό ακόμα και με τις συμβατικές μορφές ενέργειας όπως του πετρελαίου (~0,12 €/kWh), του φυσικού αερίου (~0,11 €/kWh) ή των πιλλίδων (πέλετς) (~0,06 €/kWh).
Από την άλλη πλευρά το τίμημα της παραγόμενης kWh ηλεκτρικής ενέργειας από απλή ντηζεολογεννήτρια που καίει υδρογόνο εκτιμάται σε άλλη μας ανάρτηση συντηρητικά στα 0,03 €/kWh.https://www.facebook.com/groups/free.energy.Hellas/permalink/1648916875363246/
Το τίμημα αυτό αντιστοιχεί σε τίμημα χημικής ενέργειας υδρογόνου 0,01 €/kWh. Σημειώνεται ότι το κόστος κεφαλαίου είναι πρακτικά ασήμαντο λόγω του υψηλότερου συντελεστή φορτίου της συσκευής Πέτρου Ζωγράφου έναντι των Φ/Β, διότι η συσκευή αυτή δεν εξαρτάται από την διαθεσιμότητα μίας ΑΠΕ. Εάν π.χ. ληφθεί συντηρητικά ότι το κόστος συσκευής του Πέτρου Ζωγράφου θα ανέλθει στα 400 €/kW και θα έχει ένα μέσο ετήσιο συντελεστής φορτίου ίσο με 65% ο οποίος αντιστοιχεί σε 8760 (65%) = 5694 ώρες λειτουργίας ετησίως τότε το τίμημα του αρχικού κεφαλαίου ανά παραγόμενη κιλοβατώρα για την συσκευή του Πέτρου Ζωγράφου θα ανέλθει σε 400 (11%)/5694 = 0,008 €/kWh.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται σαφώς ότι το τίμημα μίας παραγόμενης χημικής κιλοβατώρας υδρογόνου από την συσκευή του Πέτρου Ζωγράφου είναι πολύ μικρότερο εκείνου της ηλεκτρολύσεως με ΑΠΕ ή ακόμα και των συμβατικών καυσίμων.
Γ. Αποθήκευση ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (ηλεκτρολύση) ή ΝΕΡΟΥ (παλμόλυση);
Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα της μεθόδου παραγωγής υδρογόνου του Πέτρου Ζωγράφου είναι ακριβώς ότι δεν απαιτεί την αποθήκευση του παραγόμενου υδρογόνου από μονάδα ηλεκτρολύσεως με ΑΠΕ του οποίου η παραγωγή είναι ταχέως μεταβαλλόμενη και ακολουθεί τις διακυμάνσεις της ανανεώσιμης πηγής. Διά τούτο ο κ. Καλογεράκης ήταν αναγκασμένος να εισάγει εις την εγκατάστασή του και μονάδα καθαρισμού του υδρογόνου από ίχνη οξυγόνου και την αποθήκευση του υδρογόνου υπό πίεση σε ειδική αποθηκευτική διάταξη.
Γενικότερα η αποθήκευση και η διακίνηση του υδρογόνου είναι μία κρίσιμη διαδικασία από πλευράς ασφαλείας και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και μέτρα ασφαλείας. Αντίθετα η μέθοδος Πέτρου Ζωγράφου είναι κατά πολύ ανώτερη από πλευράς ασφαλείας διότι δεν απαιτεί την αποθήκευση του παραγόμενου υδρογόνου αλλά μόνο του νερού. Και τούτο διότι η μέθοδος σε στηρίζεται σε καμία ανανεώσιμη πηγή η οποία είναι διαθέσιμη για μερικές μόνο ώρες τον χρόνο (με συντελεστή φορτίου περί το 16%) αλλά αντίθετα η παραγωγή υδρογόνου μπορεί να γίνει αυθωρεί και παραχρήμα, ανάλογα με την ζήτηση ενέργειας.
Αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα της μεθόδου Πέτρου Ζωγράφου θα καταστήσει το υδρογόνο εύχρηστο ακόμα και σε μικρή κλίμακα, δηλαδή σε επίπεδο κατοικίας ή ακόμα ενός αυτοκινήτου, διότι δεν υπάρχει θέμα αποθηκεύσεως υδρογόνου, αφού αυτό παράγεται επιτόπου όταν και όσο χρειαστεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου